Bu yazıyı yazmadan saatler önce arabada, evimize dönmeye çalışırken, sanki kalbimi demirden bir yumruk sıkıyordu. Karnımın orta yerinde bir panik duygusu, bolca çaresizlik, korku ve hepsinden kötüsü, üzüntü.
Category / AIP
Geçtiğimiz hafta editörümü ağırladım. Kitabın çıkış tarihi bu sefer de maalesef Şubat ayına kaldı. 2016 yılı kısmet olmadı kısacası.
Kış geldi diye sevinen bir tek ben mi varım ? Rüzgarın uğuldamasını en sevdiğim şarkıymışçasına dinleyip, kara bulutlara mutlu mutlu gülümseyen ? Etrafımdaki herkes soğuktan, hastalıktan ya da doğalgaz faturalarından bahsedip
Dün instagramda ilginç bir yazıya denk geldim. Profilin sahibi bazı sağlıklı tarif hesaplarına –ben de dahil- vermiş veriştirmiş. Ayrıntılı olarak yazmayacağım ama çok, çok ayıpladığımı söylemem gerekiyor.
Bu hafta beni en sevindiren olay Bade’nin yeni okuluna gidip okul hemşiremiz ile tanışmak oldu. Okulumuz yeni diyorum ama gerçekten yeni, eğitime bu yıl başlayacaklar. Sadece biz değil herkes yeni yani. Evimize ise o kadar yakın ki..
Boynumun sağ tarafındaki fındık boyutundaki yumruyu farkettiğimde henüz bitirdiğim ütü sonrası biraz ferahlamak için vantilatörün karşısında oturuyordum.
“Haşimoto Tiroidi. Hem de yeni değil, çok uzun zamandır.
