Son iki aydır iyice zor olmaya başladı. Öfke patlamaları, ağlama krizleri derken korkmaya başladım. Haberleri duyar duymaz gözümü karartıp okula gidebileceğini söyledim. Önce inanmadı. “Açmazlar.” dedi.
Category / Sütsüz
Küçücük bir çocuktum. Her kar yağdığında annem daire şeklindeki o tepside börek açardı. Bazen de mantı, çiğ börek yapar veya hamur kızartırdı.
“İğne oradan mı yapılır!” diye bağırdı, sanki yedi yıldır aynı yerden hiç insülin iğnesi yapmamışım gibi. Ters tarafından kalkmış, belli. Alttan alamadım bu defa, taş değilim ki, insanım ben.
Küçük bir çocuğun yalnızlığı tüm yalnızlıklardan daha acı.
İzolasyon, kısıtlama, kurallar… Ne zor ah, ne zor.
Mutsuzluk er ya da geç öfkeye dönüşüyor.
Ünlü kadın yazarların mutfak alışkanlıkları ile ilgili makaleyi hazırlarken keşfettiğim ilginç bir şey var. Ev ve işi dengelemek konusunda sıkıntı mı yaşıyorsunuz? Onlar da yaşamış. Ursula K.
15 Şubat’ta okullar açılacakmış. Senaryo çok bariz. İki üç hafta çocuklar okula gidecek ve o arada vaka sayıları artacak: sonra tekrar bu iç bunaltıcı izolasyon sürecine geri döneceğiz.
