Sosyal medya bir uyuşturucu. Sosyal medya, kapitalizmin
insanın psikolojisini en altüst ettiği yer.
Okuldan eve geldiğinde yanakları pespembeydi. Kıkır kıkır gülüyordu.
“Ne oldu ?” diye sordum.
“Anne, bugün bizim sınıftaki bir arkadaşım benim yüzümden
ceza aldı.
Çok acı bir anekdot paylaşayım.
“Geçen gün …’ya rastladım.” dedi arkadaşım kahvesinin
üzerinden muzip bir bakış atarak. “Hatırlıyor musun onu? Şu doktor olan?”
“Eee ne olmuş ona?” diye sordum merakla.
Üçüncü kitabımı, daha doğrusu ikinci kurgu romanımı yazmaya başladım. İkinci çocuklar için ve önümüzdeki yıl geliyor. Ancak bu defa yetişkinlere yönelik ve bana çok heyecan veren bir konu üzerinde çalışıyorum.
Odasında tek başına evcilik oynaması bizim için yeni.
Genellikle tek başına olmaktan hiç hoşlanmaz, ben
mutfaktayken o da mutfakta oturur. Biz salonda bir şeyler izlerken o da
oyuncaklarını salona getirir.
Karşılıksız aşka
oldukça benzeyen ama toplumda onun kadar kabul görmeyen, adına karşılıksız
arkadaşlık diyebileceğimiz bir gerçeklik var.
Bir insanın ruhunu kendininkine
yakın bulursun.
