Geçen haftadan beri bademciklerim şiş. Yatıyorum. İlaç kullanmamakta kararlı olduğum için iyileşmek vakit alıyor elbette. Deyim yerindeyse sürünüyorum. Hastalığın tatiline denk gelmesi de beni üzüyor.
Geçen yıl yazdığım yılbaşı yazısına baktım. Aynen şöyle yazmışım:
“Evi kötü korkulardan arındırmak için sık sık havalandır.
Geçen gün Instagram’da yaptığım ankette “Yeni Yıl için hangi hediyeyi isterdiniz?” diye sordum. O kadar güzel cevaplar geldi ki anlatamam.
Geçen gün akşam yemeği yiyoruz, Bade bir anda “Anne, sınıf arkadaşım bana …. koyayım dedi.” dedi.
Eşimle -çok kısa bir an – bakıştık.
“Çok kötü bir kelime bu Bade, lütfen bir daha tekrarlama.
Geçen gün dişlerimi fırçalarken beni şok eden bir görüntü ile karşılaştım. Ağzımda gümüş renkli bir şey vardı : aşınmış dolgularımın altından görünen 2 adet amalgam dolgu.
Dün gece salonda oturmuş kitap okuyorum. Askıdaki saksımdan pat diye bir ses geldi. Saksı sallanmaya başladı. Deprem olmadığından emin olunca, Hah, dedim. Freddie Mercury ziyaretime geldi.
