Dün gece salonda oturmuş kitap okuyorum. Askıdaki saksımdan pat diye bir ses geldi. Saksı sallanmaya başladı. Deprem olmadığından emin olunca, Hah, dedim. Freddie Mercury ziyaretime geldi.
Ekim ve Kasım ayları o kadar anlamsız bir yoğunlukta geçiyor ki doğru düzgün hiçbir şeye vakit bulamıyorum desem yeridir. Okul değişikliği Bade’ye yaradı ama ben düzenimi oturtana dek perişan oldum.
Dün rutin kontrolü vardı. Doktoru tahlil sonuçlarını, kan şekeri takip çizelgesini, Freestyle libre geçmiş kayıtlarını inceledi. Boyunu, kilosunu ölçtü. Okul durumunu, yaptığı sporları sordu.
Bugün Bade’nin yeni okulunda 10 Kasım töreni vardı. Ben okuldaki törenlere giderken elim ayağıma giriyor.Pek heyecanlanıyorum.
Okul müdürü candan, güçlü bir konuşma yaptı.
Bade çok sevdiği yeni okuluna servisle gidip geliyor artık. Her sabah oturup servis beklemek hoşumuza gidiyor.
Bu sabah farklı, bu sabah “Hadi servisi dışarıda bekleyelim anne.” diyor. “Hava alalım biraz.
Üzerimde en sevdiğim, vermeye kıyamadığım tüylenmiş hırkam, yanımda da koca bir fincan çay var.
